e grossi Schachtle Caran d'Ache.....

D'Wiehnachte isch verby, Gschänkli si uspackt und scho gli wird ou s'Böimli abgruumet. So isch es haut. Wo mir das Jahr so zämeghocket si und vo früecher verzeut hei, da isch mir o wieder i Sinn cho, was i mir als Chind immer gwünscht ha. Mi gröscht Härzenswunsch wäri es Ross gsi.....es richtigs! Dass dä Wunsch auwä nie wird in Erfüllig ga, das ha sogar i begriffe, ou wenn i no chliner bi gsi. Aber de han i äbe no en angere, grosse Wunsch gha; eine wo nid minger wichtig wäri gsi; e vierzger Farbschachtle vo de Caran'Dache.

So ne Schachtle Farbstifte han i Mou im Schaufänschter bim Löeb z'Bärn gseh gha. I hätti stundelang chönne vor däm Fänschter stah und zueluege wie die Igeli sich zwüsche denä uusgschteute Farbschachtle dräie.  Es het mi de düecht, äs gäbti nüt schöners, als äbe so ne grossi Schachtle vou Farbe. All die Farbschattierige, sogar Gold und Silber het es drinne gha.

Jedes Jahr han i  miner zwe Wünsch uf ene Wunschzettu gschribe, mit der Hoffnig, dass irgendöpper da Obe, de Zettu duet läse und viellicht....irgendeinisch.....wär weiss....

Aber jedes Jahr, isch öppis anders für mi unger em Böimli gläge....öppis wo me ou cha bruuche! Das het zmingscht mini Muetter gmeint.

He ja, wär brucht scho vierzg Farbstifte, wenn no so mängs angers aasteit? 

I hätti mir ja später mi Wunsch säuber chönne erfülle....warum han is nie gmacht? Statt derä Farbschachtle, han i mir de vor nes paarne Jahr Ölfarbe, Pinsel und Lynwänd kouft. Wo de all die wunderbare Malutensilie vor mir uf em Tisch gläge si, han i mit mir säuber und däm Wunsch chönne Friede schliesse......