E Gschicht us mim Buechprojekt....

Pousemilch

Zyte hei sich gänderet und gänderet hei sich ou d’Ässgwohnheite. Won i no i d’Schueu bi, si mir am Mittag heigloffe fürs z’Mittagässe, ou wenn mir e Schueuwäg vo guet zwänzg Minute gha hei. S’Velo hei nume die dörfe bruuche, wo wyt absyts gwohnt hei, oder vo ännet der Aare si cho. Me het sich nüt derby dänkt, so isch es eifach gsi. Dass eim d’Eutere i der Wält ume gschoffiert hätti, das wäri denn niemerem i Sinn cho.Het es grägnet het me e Pellerine aagleit oder e Schirm mitgno. Me isch denn äbe no ohni Händi umegloffe und het d’Händ frei gha für ne Schirm.Mis Muetti het kochet gha, wenn mir alli so um die viertelabzwölfi si Hei cho. Es het e eifachi Choscht gä und nid jede Tag Fleisch. Aber so isch es ou bi de meischte andere Familie gsi. Zum Voruus het es meischtens e Suppe gä und was süsch no als Menü isch uf e Tisch cho. Am Schluss het üse Vater gäng no es Gaffee wöue und nachdäm isch er de wieder mit em Velo nach Langethal gfahre, go schaffe.I ha de müesse häufe Abtröchne und so um die eis (Uhrzeit), bi ou i wieder i d’Schueu glüffe.Für ne Franke i der Wuche, hettes im Winter i der Schueu Pousemilch gä. Hüt giengti das auä nüme meh. Hüt isch scho fasch jedes zwöite Chind Laktoseintolerant und vo de junge Erwachsene ghört me, uf was für Sache sie aues allergisch sige.
Wenn me hützutags i de Schuele die Gleslimilch würdi aabiete, müessti sie auä Glutefrei und Veganisch si und wäge der Hygiene wott i gar nid afa. I weiss das isch jetz ender e Witz, aber wenn me so list und lost, han i zGfüehl, dass i mit däm Witz gar nid wyt awäg bi. Es isch doch hüt eifach modern, dass me heikku duet und viu Sache isst wo vo wyt här chöme, wiu sie gsünder sige als üsi Härdöpfu.Ou zu minere Schueuzyt hei viu Chind die Pousemilch nid gärn gha. Sie isch immer so lauwarm derhär cho. Aber i ha mi immer gfröit uf die Schoggimilch. I trinke ou hüt no gärn Milch i aune Temperature. Ou do drzue git es ja hüt Theorie wo säge, der Mönsch bruchi gar ke Milch. Bruche duet är se sehrwahrschynlich nid, aber das isch ja mit vielem e so. Mir ässe und trinke ja nid nume was mir unbedingt bruuche, oder?
Wenn i hie bi üs in Creston, (Kanada,) die Schüeler vo de obere Klasse gseh, wie sie am Mittag i der Pouse i fast food gö go Ässe, muess i mi scho frage. Jede Tag Hamburger, Pommes oder süsch öppis fritierts, derzue e süesse Drink…scho nume was das choschtet!Und was duet es für d’Gsundheit, d’Familie und ihres soziale Läbe? Zäme Ässe oder Choche isch doch enorm wichtig.Im Fernseh hei si einisch e Serie bracht, wo me genau das de Chind und de Jugendliche het wöue Ufzeige. Me het mit ne kochet und am Tisch gässe, so, dass sie chönne erläbe, wie gsunds Ässe chönnti schmöcke.I bi entsetzt gsi, dass zum Teil sogar d’Eutere vo denä Chind, no nie es Yoghurt gässe gha hei. Sie hei ke Ahnig gha was richtige Chäs isch und usser Rüebli und Härdöpfel hei sie meischtens gar kener Gmüessorte kennt, gschwige de gwüsst wie me se würdi Zuebereite.So isch ou nid verwunderlich, dass sie die meischte Sache gar nid gärn gha hei. Aues was nicht künschtlich aromatisiert oder gsüesst isch gsi, hei sie gruusig gfunde. Zum Teil hei sis sogar müesse erbräche, so het es se tschuderet.Aber es paar wo bi däm Experimänt mitgmacht hei, hei de am Schluss doch Freud am Choche und am gsunde Ässe übercho. Sie hei sich sogar vorgno, dass sie in Zuekunft ihrem Umfäld, chlei meh Beachtig wei schänke. Das heisst, der Tisch schön decke und viellicht nid immer nume vor em Fernseh öppis ineschoppe, äbe nid nume Fingerfood ässe.Für die Einte isch gsund Ässe e Läbesfilosofi und die andere si froh, dass es überhoupt jede Tag öppis uf e Tisch git.I choche immer no so, wien is glehrt ha...möglichscht das wo Regional wachst. Bym Iichoufe und Ässe duen i drufluege, wie was Aapflanzet worden isch und sFleisch choufe mir vom Dorfmetzger, wos Fleisch  vo de Farmer i dr Umgäbig iichouft.